- rozpaść
- écrouler
Słownik Polsko-Francuski . Jerzy Kazojć. 2008.
rozpaść
Regardez d'autres dictionnaires:
rozpaść się — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}rozpadać się I {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozpaść się II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, rozpaść siępasę się, rozpaść siępasie się, rozpaść siępaś się, rozpaść siępasł… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
rozpaść się — dk XI, rozpaść siępadł się, rozpaść siępadłszy się rozpadać się ndk I, rozpaść sięają się, rozpaść sięał się 1. «rozdzielić się na części, rozłamać się, roztrzaskać się, rozlecieć się» Budynek rozpadł się w gruzy. Talerz rozpadł się na kilka… … Słownik języka polskiego
rozpaść się — Coś rozpadło się w pył, w proch «coś wielkiego, doniosłego, znaczącego nagle przestało istnieć, zniknęło bez śladu»: (...) jaskinia faszyzmu i militaryzmu hitlerowskiego – Berlin – rozpadła się w proch. ŻW 04/05/1945. Coś rozpadło się jak domek z … Słownik frazeologiczny
porozpadać się — dk I, porozpadać sięda się, porozpadać sięają się, porozpadać sięał się «o większej liczbie czegoś: rozpaść się (kolejno); rozpaść się (stopniowo) na wiele części» Nadwątlone mury porozpadały się … Słownik języka polskiego
runąć — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk IVa, runąćnę, runąćnie, ruń, runąćnął, runąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} gwałtownie, całym ciężarem, przewrócić się, upaść, spaść bezwładnie w dół ze znacznej wysokości : {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
proch — 1. Beczka prochu «obszar, na którym panuje napięta sytuacja, mogąca w każdej chwili doprowadzić do konfliktu zbrojnego»: (...) wśród chłopskiej ludności narastało poczucie krzywdy wynikającej z nowych obciążeń na rzecz wielkiej własności… … Słownik frazeologiczny
pył — Zetrzeć, zamienić, roznieść itp. coś w pył «całkowicie zniszczyć, unicestwić coś»: (...) polskich jeńców w Turcji było 150 tysięcy, z czego znaczna część (...) to żołnierze do niewoli pod Cecorą i Mohylowem wzięci, kiedy wojska polskie rozbite w… … Słownik frazeologiczny
kawał — m IV, Ms. kawałale; lm M. y 1. D. a «znaczna część jakiejś masy, całości; duży wycinek, urywek, fragment czegoś» Kawał chleba, mięsa. Uciąć, ukroić duży, spory kawał czegoś. Drzeć, dzielić, krajać coś na kawały. Rozszarpać, roztrzaskać, roznieść … Słownik języka polskiego
porozlatywać się — dk VIIIa, porozlatywać siętuje się, porozlatywać sięywał się 1. «o większej liczbie osób, zwierząt, ptaków: odlecieć, odbiec (kolejno) w różne strony; rozproszyć się, porozbiegać się» Dzieci porozlatywały się po boisku. 2. «o większej liczbie… … Słownik języka polskiego
porozłazić się — dk VIa, porozłazić sięzi się, porozłazić sięłażą się, porozłazić sięłaź się, porozłazić sięził się 1. pot. «o większej liczbie osób lub zwierząt: rozejść się w różne strony; porozchodzić się» Towarzystwo porozłaziło się po kątach. Kury… … Słownik języka polskiego
potrzaskać — dk I, potrzaskaćam, potrzaskaćasz, potrzaskaćają, potrzaskaćaj, potrzaskaćał, potrzaskaćany 1. «strzaskać coś w wielu miejscach albo strzaskać wiele rzeczy; potłuc, porozbijać, połamać» Potrzaskane pociskami mury, okna. Potrzaskane naczynia,… … Słownik języka polskiego
